Czy wiesz, że zdecydowana większość dyskopatii można skutecznie wyleczyć nieoperacyjnie?
Dyskopatia (opisywana jako zmiany dehydrodegeneracyjne) to najczęstsza przyczyna nie tylko bólu fizycznego kręgosłupa, ale i bólu psychicznego. Pacjent niejednokrotnie w leczeniu zachowawczym, zrezygnowany brakiem poprawy, rozważa możliwość fizycznego usunięcia „sprawcy bólu” czyli wypukliny dysku, która uciska korzeń nerwowy dając ból o charakterze promieniującym do kończyny, ból w lędźwiach podczas kaszlu, kichania.
Fizyczne usunięcie wypukliny dyskowej do tej pory było równoznaczne z zabiegiem neurochirurgicznym.
W naszym Centrum Leczenia Schorzeń Kręgosłupa pionierem jest wyleczenie dolegliwości w sposób nieinwazyjny (nieoperacyjnym).
By móc wdrożyć skuteczny rodzaj terapii, w pierwszej kolejności wykonywana jest diagnostyka różnicująca dolegliwości dyskopatyczne od bólu rzekomo dyskowego tj. np. zespół mięśnia gruszkowatego czy problemu trzewnego (zaburzenia powięziowo – mięśniowe). Tak więc określenie rodzaju uszkodzonej struktury jest kluczowe w doborze odpowiedniej metody leczenia, która jest ściśle ukierunkowana na zaburzoną tkankę.
Masa dyskowa nie jest sama unerwiona, ból pojawia się podczas gdy masa dyskowa tj. jądro miażdżyste ulegnie przesunięciu i uciśnie strukturę nerwową tj. oponę twardą czy korzeń nerwowy:
– Gdy dysk uciska na worek oponowy – ból podczas kaszlu w poprzek lędźwi tzw. objawy oponowe,
– Gdy dysk uciska na korzeń nerwowy – ból promieniujący o typie rwy np. kulszowej.
Leczenie polega na odbarczeniu uciskanej struktury nerwowej – (korzeń lub opona twarda ) metodą nie operacyjną. Leczenie nie operacyjne polega na podciśnieniowym uwalnianiu struktury nerwowej tj. korzeń, opona twarda od dociskanej na nie masy dyskowej.
Rodzaj zabiegu korygującego jest dobierany indywidualnie do Pacjenta, a dokładnie do stanu, „jakości” dysku, czyli jego konsystencji.
Leczenie skorygowania wypukliny dyskowej ma na celu skorygowanie w takim stopniu wystającego materiału dysku (dyskopatii), aby nie uciskał on na korzeń nerwowy (zjawisko odbarczenia).
O sukcesie można mówić wtedy, gdy wypuklina dyskowa reaguje na zabieg, a pozytywnymi symptomami są:
Po skorygowaniu wypukliny dyskowej bardzo istotnym elementem jest dobór odpowiedniej aktywności fizycznej wykonywanej samodzielnie przez pacjenta celem utrzymania stabilizacji „skorygowanego dysku”.
Korekcja dyskopatii nie będzie już możliwa, gdy u Pacjenta występują:
Pacjent z takimi objawami wymaga niezwłocznej konsultacji neurochirurgicznej!
W takich przypadkach wielkość wypukliny najczęściej jest na tyle duża, że skorygowanie jej jest już niemożliwe, a jedynym rozwiązaniem jest wtedy zabieg neurochirurgiczny.
Wskazania do iniekcji:
W celu zdiagnozowania przyczyny bólu i podjęcia właściwych kroków leczenia, przeprowadzamy szczegółowy wywiad z Pacjentem, badanie funkcjonalne oraz zapoznajemy się z dokumentacją medyczną wcześniejszych prześwietleń RM, RTG (badanie rtg jest bardzo istotne u osób po przebytym urazie lub powyżej 65 roku życia).
Po badaniu i określeniu problemu Pacjent poddawany jest odpowiednim technikom leczenia. Sposób i technika jest dobrana do konkretnej, uszkodzonej struktury występującej u Pacjenta.
Ilość zabiegów jest indywidualna i zależy od stopnia uszkodzenia tkanki oraz od poprawy pozabiegowej. W przypadku poprawy po pierwszym zabiegu, gdy w subiektywnym odczuciu pacjenta uzyskamy 80% poprawy to zalecany jest na przyszłość 1 zabieg, w przypadku 50% poprawy, zalecane są 2 zabiegi.
W przypadkach z dużym i przewlekłym stanem zapalnym w leczeniu bólu o typie rwy kulszowej stosowane są zastrzyki przeciwzapalne wykonywanie przez neurochirurga lub ortopedę. W wyjątkowych stanach ostrych jest to niezbędne by uniknąć wtórnych konsekwencji ciasnoty korzeniowej. Decyzję o konieczności podania leku , jak i jego podaniu dokonuje lekarz specjalista ortopedii lub neurochirurgii.
umów wizytę